EVRENSEL İNSANIN VAROLUŞSAL İLKELERİ
*VAROLUŞ sevinç, neşe, bağışlama, şefkat, sevgi, aşk, huzur, irade, coşku, cesaret, azim, asalet, güzelliğin doğası ve niyettir.
*Ruhun; mutlak özgürlüğü, asaleti, bilgeliği sevgisi ve aşkı; Evrensel İnsanın varoluşsal ilkelerinin oturacağı temel zemindir.
*Varolmak; genişleyen bir bilinçte, dengede kalarak, fiziksel Evrende görünüşe çıkmış varlığının her boyutunun keşfinin hazzıdır. Sevincidir. Coşkusudur.
*İnsanın doğası sevgidir. Sevgi olmadan İnsanoğlu var olamaz.
*İnsanın “Kendisi” olması sevgi olmasıdır. Sevgi dengedir.
*İnsan sadece “Kendisi” olabilir. Kendisi olmayan insandan kimseye bir fayda gelmez
*İnsan özgür olduğunda sevgiyi hissedebilir ve yaşayabilir.
Özgürlük farkındalıkla kazanılan bir olgudur.
Farkındalık içsel çekiliş niyet ve bilgidir.
*İnsan bağışlamayı öğrenebildiğinde şefkate ulaşabilir. Şefkate ulaşmak Koşulsuzca sevmenin anahtarıdır.
*Evrenler denge sistemi üzerine kuruludur, işler ve genişler. İnsan dengede olduğunda sonsuz zamanlar boyunca var olabilir. Varlıkta kalmayı sürdürebilir.
*Evrende varlıkta kalmayı besleyen teslimiyetle ulaşılan dinginlik ve dinginliğin sonucunda gelen keşif arzusu ve sevgiyi yeniden yeniden gerçek kılma niyetidir.
*İnsan yaratıcı bir varlıktır. Düşünceleri duyguları niyetleri kendini ve yaşamını yaratır.
*Hakimiyet her şeydir. Düşüncelere, duygulara, niyete ve eylemelere hakimiyet “kendisi” ve “Sevgi” olması için her şeydir.
*İrade; sevginin hakimiyeti ile oluşabilen bir güçtür. Sevginin Gücüdür.
*Yansımak, paylaşmak insan olmanın manasıdır. Yansıma ve paylaşma olmazsa mana da oluşamaz. Ve varlığın var olma nedeni kalmaz.
*Diğerleri varsa siz varsınız. Diğerleri yoksa siz de yoksunuz.
*Bilinçli sevgiyle oluşturulmuş birlikten Güç doğar.
*Ruhun Asaleti; sevgi bilincinde dengede durarak, An’da sevginin ve aşkın hatırı için, güzelliğin doğasından huzuru mutluluğu sevgiyi aşkı, paylaşma yansıma eğiliminde olmaktır. Ve oluşunda samimi olmaktır.
*Var oluşta bilinçli olmak samimi olmak ve yüreğe iman her şeydir.
*Bireyselleşmek ve bireyselliğimizi sevgiyle yapılandırmak her şeydir.
*Bir insan, Bütün bir insanlık için, Bütün İnsanlık bir insan için var olabilir. Bu prensip Evrensel varoluşun ebediyetinin temelidir.
VAROLUŞSAL İLKELERİ BESLEYEN OLGULAR
*SANATSAL Etkinlikler
*Bilimsel ve teknolojik çalışmalar
*Bireyselleşmiş Yaratıcı Eğitim
*Bireyselleşmiş Yaratıcı Öğretim
*Bir’liğe aidiat Duygusu
*Hukuksal yapının varoluşsal ilkeler göre düzenlenmesi
*Ekonominin varoluşsal ilkelere göre düzenlenmesi
*Eğitim öğretimin varoluşsal ilkeler göre düzenlenmesi
*Her türlü örgüt ve kurum yapısının varoluşsal ilkeler göre düzenlenmesi
*Akademik çalışmaların varoluşsal ilkeler göre düzenlenmesi
*Zihinsel içerikli mantık felsefe yerine, içeriyi ve dışarıyı, zıtlıkları birleştirici ve tek “Görüş”e ulaştırıcı kalp-zihin felsefe sisteminin yapılandırılması. Filozofların, Bilgeleşmesi süreci kolaylaştırıcıdır.
Yazan Nilgün Nart
21.12.2007 / İstanbul
5 Mayıs 2008 Pazartesi
EVRENSEL İNSANIN VAROLUŞSAL İLKELERİ
Etiketler:
asalet,
evrensel insan,
evrensel insanın ilkeleri,
insan,
kendini bilme,
varlık,
varoluş
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder