5 Mayıs 2008 Pazartesi

EVRENSEL İNSANIN VAROLUŞSAL İLKELERİ

EVRENSEL İNSANIN VAROLUŞSAL İLKELERİ


*VAROLUŞ sevinç, neşe, bağışlama, şefkat, sevgi, aşk, huzur, irade, coşku, cesaret, azim, asalet, güzelliğin doğası ve niyettir.

*Ruhun; mutlak özgürlüğü, asaleti, bilgeliği sevgisi ve aşkı; Evrensel İnsanın varoluşsal ilkelerinin oturacağı temel zemindir.

*Varolmak; genişleyen bir bilinçte, dengede kalarak, fiziksel Evrende görünüşe çıkmış varlığının her boyutunun keşfinin hazzıdır. Sevincidir. Coşkusudur.

*İnsanın doğası sevgidir. Sevgi olmadan İnsanoğlu var olamaz.

*İnsanın “Kendisi” olması sevgi olmasıdır. Sevgi dengedir.

*İnsan sadece “Kendisi” olabilir. Kendisi olmayan insandan kimseye bir fayda gelmez

*İnsan özgür olduğunda sevgiyi hissedebilir ve yaşayabilir.
Özgürlük farkındalıkla kazanılan bir olgudur.
Farkındalık içsel çekiliş niyet ve bilgidir.

*İnsan bağışlamayı öğrenebildiğinde şefkate ulaşabilir. Şefkate ulaşmak Koşulsuzca sevmenin anahtarıdır.

*Evrenler denge sistemi üzerine kuruludur, işler ve genişler. İnsan dengede olduğunda sonsuz zamanlar boyunca var olabilir. Varlıkta kalmayı sürdürebilir.

*Evrende varlıkta kalmayı besleyen teslimiyetle ulaşılan dinginlik ve dinginliğin sonucunda gelen keşif arzusu ve sevgiyi yeniden yeniden gerçek kılma niyetidir.

*İnsan yaratıcı bir varlıktır. Düşünceleri duyguları niyetleri kendini ve yaşamını yaratır.

*Hakimiyet her şeydir. Düşüncelere, duygulara, niyete ve eylemelere hakimiyet “kendisi” ve “Sevgi” olması için her şeydir.

*İrade; sevginin hakimiyeti ile oluşabilen bir güçtür. Sevginin Gücüdür.

*Yansımak, paylaşmak insan olmanın manasıdır. Yansıma ve paylaşma olmazsa mana da oluşamaz. Ve varlığın var olma nedeni kalmaz.

*Diğerleri varsa siz varsınız. Diğerleri yoksa siz de yoksunuz.

*Bilinçli sevgiyle oluşturulmuş birlikten Güç doğar.

*Ruhun Asaleti; sevgi bilincinde dengede durarak, An’da sevginin ve aşkın hatırı için, güzelliğin doğasından huzuru mutluluğu sevgiyi aşkı, paylaşma yansıma eğiliminde olmaktır. Ve oluşunda samimi olmaktır.

*Var oluşta bilinçli olmak samimi olmak ve yüreğe iman her şeydir.

*Bireyselleşmek ve bireyselliğimizi sevgiyle yapılandırmak her şeydir.

*Bir insan, Bütün bir insanlık için, Bütün İnsanlık bir insan için var olabilir. Bu prensip Evrensel varoluşun ebediyetinin temelidir.


VAROLUŞSAL İLKELERİ BESLEYEN OLGULAR

*SANATSAL Etkinlikler

*Bilimsel ve teknolojik çalışmalar

*Bireyselleşmiş Yaratıcı Eğitim

*Bireyselleşmiş Yaratıcı Öğretim

*Bir’liğe aidiat Duygusu

*Hukuksal yapının varoluşsal ilkeler göre düzenlenmesi

*Ekonominin varoluşsal ilkelere göre düzenlenmesi

*Eğitim öğretimin varoluşsal ilkeler göre düzenlenmesi

*Her türlü örgüt ve kurum yapısının varoluşsal ilkeler göre düzenlenmesi

*Akademik çalışmaların varoluşsal ilkeler göre düzenlenmesi

*Zihinsel içerikli mantık felsefe yerine, içeriyi ve dışarıyı, zıtlıkları birleştirici ve tek “Görüş”e ulaştırıcı kalp-zihin felsefe sisteminin yapılandırılması. Filozofların, Bilgeleşmesi süreci kolaylaştırıcıdır.


Yazan Nilgün Nart
21.12.2007 / İstanbul

Hiç yorum yok: